کتاب مامان و معنای زندگی
اثر دکتر اروین یالوم استاد روانپزشکی دانشگاه استنفورد و نویسنده درسنامه های معتبری که هم اکنون در دسترس همه می باشد . در این کتاب داستان هایی برگرفته از تجربه بالینی اش , با رهنمون ساختن بیماران و البته خویش به سوی تحول , بار دیگر ثابت می کند کاشف بی محابای روان آدمی است .
مامان و معنای زندگی با نگاهی گذرا به غایت ارزشمند و کم و بیش ممنوع به درون قلب و ذهن درمانگر , توانایی های منحصربه فرد هر رابطه انسانی را روشن می سازد .
نگاهی به سطرهایی از کتاب :
بعضی از افراد , سراسر زندگی را جنگی , کین خواهانه می بینند که باید در آن پیروز شد ؛ گروهی غرق در نومیدی , تنها رویای صلح , رهایی و آزادی از رنج را در سر می پرورانند ؛ برخی زندگی شان را فدای موفقیت , ثروت , قدرت یا حقیقت می کنند .
برخی دیگر در پی تعالی خویشتن اند و در علتی یا موجودی دیگر –معشوق یا ذات الهی- غوطه ور می شوند ؛ دیگرانی هم هستندکه معنای زندگی را در خدمت به دیگران , در خود شکوفایی یا در آفرینش می بینند .
نیچه گفته است ما نیازمند هنریم تا حقیقت هلاکمان نکند . با این حال , من آفرینش را برترین مسیر می دانم و همه زندگی ام , همه تجربیاتم , همه تصوراتم را به سوی کومه ای درونی و پرجوش و خروش معطوف ساخته ام و می کوشم هرچند گاه یک بار , به این توده مرکب شکل دهم و چیزی نو و زیبا بیافرینم .
مرگ را نمی توان مخفی کرد ؛
نشانه ها همه جا هستند . آیا ممکن است کسی که وقت محدودی در اختیار دارد و سرطان در بدنش ریشه دوانده , بتواند ؛ دوران طلایی را تجربه کند؟ افراد عاقل با پذیرش صادقانه مرگ, اجازه میدهند زندگی را به شیوه ای غنی تر و راضی کننده تر سپری کنند , چیزی که طلایی است , نه فقط مرگ بلکه به تمامی زیستن به رغم رویارویی با مرگ است .
این دوران طلایی زمان آزادی ای است که به همه تعهدات بی ارزش نه بگویی , خود را به تمامی وقف چیزی کنی که از کارهای دیگر برایت مهم تر است .
سوال های متعددی برای اندیشیدن :
در جنین انسان , نه ریه ها نفس می کشند و نه چشم ها می بینند . پس جنین برای هستی ای آماده می شود که برایش قابل تصور نیست , آیا ما هم نباید خود را برای هستی ای فراتر از فهم مان و حتی فراتر از رویاهایمان آماده کنیم؟ …
آیا این درست است که هیچ بی خدایی در سنگر نیست ؟ البته که جایی که ترس شدیدتر است , ایمان بیشتر می شود . نکته همین جاست ؛ ترس ایمان بیشتری را بوجود می آورد , ما نیازمند خداییم و می طلبیمش , ولی طلب به تنهایی کاری از پیش نمی برد . درسته , هیچ بی خدایی در سنگر نیست ,بالاخره ایمان داشتن به یک خدایی لازمه , بدون خدا نمی شه , جنگید .
نظر بدهید