بیماری آنورکسیا نروزا چیست ؟

بیماری آنورکسیا نروزا

بیماری آنورکسیا نروزا یکی از رایج ترین بیماری های تشخیصی روانشناسی و البته یکی از مرگبارترین بیماری های روانی نیز هست. این بیماری بیشتر در زنان دیده می شود و تا مدتی تصور بر این بود که تنها زنان به آن مبتلا می شوند.

این بیماری به نوعی بی اشتهایی عصبی و اختلال در غذا خوردن است. بیماری جدی جسمی و احساسی باعث می شود فرد ترس غیر طبیعی از چاق شدن داشته باشد و به همین دلیل کمتر غذا بخورد و حتی در این رابطه به خورد دارو هایی نیز روی بیاورد که اوضاع را وخیم تر می کنند.

این حالت لزوماً توسط اطرافیان مشاهده نمی شود چون افراد مبتلا در کنار دیگران بی اشتها نیستند و در خلوت و تنهایی است که غذا نمی خورند. عوارضی که آنورکسیا می تواند ایجاد کند عبارتند از ناباروری، آسیب به سیستم قلبی و عروقی، کاهش توده استخوانی و ضعف استخوانی و در موارد شدید مرگ!

آمار های نگران کننده

از هر 55 مورد مرگ و میر به علت بیماری آنورکسیا، یک مورد در اثر خودکشی است.

50 تا 80 درصد موارد ابتلا به بی اشتهایی عصبی و پرخوری عصبی زمینه های ژنتیکی دارد.

33 تا 50 درصد بیماران مبتلا به آنورکسیا اختلالات خلقی مانند افسردگی دارند.

نیمی از مبتلایان به آنورکسیا دچار اختلالات اضطرابی مانند وسواس و ترس اجتماعی هستند.

در ایالات متحده آمریکا حداقل 30 میلیون نفر از افراد تمام سنین از نوعی از اختلالات مربوط به غذا خوردن رنج می برند.

این بیماری روانی نسبت به دیگر بیماری های روانی بالاترین میزان مرگ و میر را به خود اختصاص داده است.

ارتباط بین آنورکسیا و دیگر بیماری های اختلال غذا خوردن

طبق نظر کارشناسان رابطه ی نزدیکی بین آنورکسا و دیگر اختلالات غذا خوردن وجود دارد. همین امر تشخیص و درمان بیماری آنورکسیا را دشوار می کند. دو نوع از این بیماری وجود دارد. دسته ای از بیماران مشکلات عصبی دارند و به طور طبیعی غذا می خورند و وزن طبیعی دارند. دسته ی دیگر دچار محدودیت غذا خوردن می شوند و با کمبود وزن شدید مواجه خواهند شد.

بیماری در دسته دوم به راحتی تشخیص داده می شود. اما در دسته اول بیماری دیر تر و زمانی که علائم آنورکسیا بروز می کنند و بدن دچار مشکل می شود، تشخیص داده می شوند.

پرخوری

گاهی در اختلال آنورکسیا، پرخوری نیز دیده می شود. زیرا فرد ممکن است دست به اقداماتی بزند که در ادامه پرخوری بیش از اندازه انجام دهد. استفراغ عمدی، استفاده از ملین ها یا ورزش کردن بیش از اندازه می تواند برای دوره ای فرد را مجبور به پرخوری کند و این پرخوری خود نشانه ای از وجود این بیماری تلقی می شود.

بیماری آنورکسیا نروزا باید با مداخله ی زود هنگام تشخیص داده شده و درمان شود.