تشخیص اسکیزوفرنی
تشخیص اسکیزوفرنی با کنار گذاشتن علائم مشابه بیماری های دیگر ممکن است. پزشک به مدت شش ماه بروز هذیان، توهم، گفتار و رفتار آشفته، کناره گیری اجتماعی و یا اختلال عملکرد در محل کار و یا فعالیت های روزانه ی فرد را در نظر می گیرد. معاینه ی فیزیکی، ارزیابی روانی، آزمایش خون و اسکن و تصویر برداری نیز از روش های کمکی برای تشخیص اسکیزوفرنی هستند.
غربالگری یکی از مهمترین بخش های تشخیص است. علائم بسیاری از بیماری های روانی دیگر ماننده اختلال دوقطبی، اضطراب، افسردگی شدید و سوء مصرف مواد با اسکیزو فرنی مشابهت دارد که پزشک به طور دقیق باید آن ها را ارزیابی کند.
افراد خانواده بیشترین نقش را در تشخیص این بیماری دارند. زیرا، با حاد شدن بیماری، فرد مبتلا خود قادر به تشخیص علائم و نقص عملکرد و احساسات خود نیست. این افراد خانواده هستند که می توانند علائم را تشخیص دهند و فرد را پیش پزشک ببرند.
فرد مبتلا به اسکیزوفرنی حتما باید تحت درمان دارویی قرار بگیرد. در بیماران مختلف طول دوره ی درمان و نیز میزان جواب دهی درمان بر روی آن ها متفاوت است. برخی با یک دوره درمان دارویی خوب می شوند و برخی دیگر پس از چند دوره درمان همچنان دچار عود علائم هستند و برخی نیز نسبت به درمان پاسخ خوبی نمی گیرند.
نظر بدهید