خرافاتی در مورد اختلال یا افسردگی دو قطبی
شاید ندانید که افسردگی دو قطبی چیست ؟ اختلال دو قطبی نوعی بیماری روانی است که در آن فرد دو وضعیت افسرده و شیدا را به طور متناوب تجربه می کند. افراد سرشناس زیادی در دنیا با افسردگی دو قطبی زندگی می کنند. مانند نوازنده دمی لواتو، کمدین راسل براند، مجری تلویزیونی جین پاولی و بازگیر معروف کاترین زتا جونز. همه ی این افراد سر شناس به علاوه میلیون ها فرد دیگر با اختلال دو قطبی زندگی می کنند. بسیاری از افراد نمی دانند که این نوع اختلال شای در کل افراد خانواده نیز وجود داشته باشد. تصورات اشتباه زیادی در مورد بیماری روانی دو قطبی وجود دارد. در اینجا قصد داریم خرافات رایج وباورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی را شرح دهیم:
باورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی: افسردگی دو قطبی یک بیماری نادر است
واقعیت این است که اختلال دو قطبی تنها در آمریکا دو میلیون نفر را درگیر کرده است. از هر 5 آمریکایی تنها یک نفر دارای سلامت روان کامل است.
باورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی: اختلال دو قطبی تنها تغییر خلق و خو است که ممکن است هر کسی آن را تجربه کند
واقعیت این است که تغییرات خلق و خو در افسردگی دو قطبی بسیار متفاوت است با تغییرات معمولی خلق افراد. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی دچار تغییرات بسیار شدیدی در وضعیت خواب، سطح انرژی و فعالیت های روزانه ی خود می شوند که به هیچ وجه معمولی نیست.
یک مدیر پژوهش روانشناختی در یکی از دانشگاه های آمریکا می گوید:” اینکه شما شاد از خواب بیدار می شوید و در وسط روز احساس نا خوشایندی دارید و دوباره در انتهای روز احساس شادی می کنید به معنی ابتلا به بیماری دو قطبی نیست. تعداد دفعات تغییر خلقی اصلاً اهمیتی ندارد. افراد برای تشخیص این بیماری باید مدتی تحت نظر پزشک باشند. روانپزشکان تنها به بررسی خلق و خو اکتفا نمی کنند و عوامل متعددی را تحت نظر می گیرند.”
باورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی: انواع افسردگی دو قطبی معنا ندارد و تنها یک نوع از آن وجود دارد
واقعیت این است که انواع افسردگی دو قطبی شامل 4 نوع پایه است که از فردی به فرد دیگر علائم متفاوتی نشان می دهند.
اختلال دوقطبی نوع 1 زمانی تشخیص داده می شود که فرد یک دوره افسردگی و یا بیشتر و یک دوره یا بیشتر شادی را تجربه کرده باشد که گاهی با توهم و هذیان همراه است. افسردگی دو قطبی نوع 2 دوران افسردگی بیشتری دارد نسبت به خلق خوش. در اختلال سیکلوتیومیک دوره های افسردگی و متضاد آن یک تا دو سال طول می کشد. نوع دیگری نیز از اختلالات دو قطبی وجود دارد که از الگوی خاصی پیروی نمی کنند اما در دسته ی این بیماری جای دارند.پزشکان متخصص روان می توانند انواع افسردگی دو قطبی را تشخیص دهند.
باورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی: افسردگی دوقطبی را می توان از طریق رژیم غذایی و ورزش کنترل کرد
واقعیت این است که اختلال دو قطبی نوعی بیماری مادام العمر است و در حال حاضر درمان قطعی برای آن وجود ندارد. تنها با رژیم غذایی، ورزش، اجتناب از استرس و دارو درمانی می توان آن را مدیریت کرد.
باورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی: مرحله ی سرخوشی در اختلال دو قطبی مفید است و خلق و خوی خوب داشتن لذت بخش است
واقعیت این است که در برخی از موارد ممکن است فرد احساس خوبی از این سرخوشی داشته باشد اما گاهی می تواند آسیب رسان باشد. برای مثال وقتی فرد با این روحیه به خرید می رود بیش از نیاز خود خرید می کند. یا حتی ممکن است معاملاتی انجام دهد که اصلا به صلاح نباشند. این افراد در مقابل اتفاقات روزمره نمی تواند روی احساسات خود کنترل داشته باشند و در مواردی این امر می تواند خطرناک باشد.
باورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی: هنرمندان مبتلا به افسردگی دو قطبی با درمان دارویی خلاقیت خود را از دست می دهند
واقعیت این است که درمان دارویی اختلال دو قطبی در واقع به وضوح افکار کمک می کند و می تواند کارایی هنرمندان را حتی بیش تر از قبل کند. نویسندگانی با این اختلال وجود داشته اند که پیش از استفاده از درمان های دارویی و کنترل بیماری خود نوشته های نا مناسبی داشته و پس از استفاده از درمان دارویی بهترین کتاب های خود را نوشته اند که مورد اقبال مردمی و فروش بالا قرار گرفته است. ایندسته از بیماران باید حتما برای درمان اقدام کنند تا بتوانند کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشند.
باورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی: مبتلایان به اختلال دو قطبی یا افسرده هستند و یا سر خوش و شیدا
واقعیت این است که حالات افسردگی و شیدایی تنها وضعیتی نیستند که یک فرد بیمار مبتلا به افسردگی دو قطبی تجربه می کند و حالت تعادلی بین این دو احساس وجود دارد که مبتلایان به افسردگی دو قطبی ممکن است برای مدت های طولانی حال تعادل را تجربه کنند. البته حالت تعادل آن ها ترکیبی از هر دو حالت شیدایی و افسردکی را در خود دارد و این مساله ممکن است سبب شود که یک فرد مبتلا به اختلال دو قطبی تصور کند که این بیماری را ندارد و برای درمان آن اقدامات لازم را انجام ندهد.
باورهای غیر واقعی در مورد افسردگی دو قطبی: تمام داروهای افسردگی دو قطبی مثل همدیگر هستند
واقعیت این است که مانند بسیاری از بیماری های دیگر برای اینکه داروی کارآمد برای یک بیمار مبتلا به اختلال دو قطبی تعیین شود نیاز به سعی و خطا وجود دارد. ممکن است دارویی که برای یک فرد کارایی دارد روی دیگری اثری نداشته باشد. مسأله ی دیگر عوارض جانبی دارو هاست که برای برخی از افراد پیش می آید و برای برخی خیر. انتخاب و تشخیص مناسب دارو برای کنترل افسردگی دو قطبی بر عهده ی روان پزشک است. اما موضوع مهم این است که درمان های دارویی بسیار کمک کننده هستند.
با درمان دارویی یک بیمار مبتلا به اختلال دو قطبی می تواند زندگی عادی و روزمره ای مانند مردم دیگر داشته باشد و در زندگی مشترک و سایر فعالیت های اجتماعی مشکلی پیش نخواهد آمد. در این راستا آگاهی افراد نسبت به اینکه افسردگی دو قطبی چیست بسیار اهمیت دارد.
نظر بدهید