دارو‌های ضد افسردگی به‌منظور درمان این بیماری به‌صورت بالینی، استفاده می‌شوند. آن‌ها همچنین می‌توانند برای درمان برخی شرایط خاص دیگر استفاده شوند، از جمله موارد زیر:
- اختلال وسواس فکری جبری (OCD)
- اختلال اضطراب فراگیر
- اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
انتخاب بهترین دارو برای استرس و افسردگی آسان نیست و باید با مشورت پزشک صورت گیرد. اما گاهی از دارو‌های مختلف این عارضه برای درمان افرادی که درد طولانی‌مدت (مزمن) دارند نیز استفاده می‌شود.
انواع دارو ضد افسردگی
انواع دارو ضد افسردگی بیش از چندین مورد هستند. اما مهم‌ترین آن‌ها به شرح زیر است:
مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)
SSRIها متداول‌ترین و معمول‌ترین دارو‌های بیماری مزبور به‌حساب می‌آیند. این مورد به طور معمول نسبت به انواع دیگر محبوبیت بیشتری دارد و بیشتر مورداستفاده قرار می‌گیرد، به این دلیل که عوارض جانبی کمتری ایجاد می‌کنند.
فلوکستین احتمالا شناخته‌شده‌ترین SSRI است که با نام تجاری Prozac در دسترس بیمار قرار می‌گیرد. سایر SSRIها عبارت‌اند از: سیتالوپرام (سیپرامیل)، اسیتالوپرام (سیپرالکس)، پاروکستین (سروکسات) و سرترالین (لوسترال).
مهارکننده‌های بازجذب سروتونین – نورآدرنالین (SNRIs)
SNRIها مشابه SSRIها هستند. آن‌ها به‌عنوان انواع دارو ضد افسردگی طراحی شده بودند تا یک نمونه مؤثرتر از SSRIها باشند. بااین‌حال، شواهدی مبنی بر اینکه این نوع در درمان افسردگی مؤثرتر است، وجود ندارد. به نظر می‌رسد که برخی افراد به SSRIها بهتر پاسخ می‌دهند، درحالی‌که برخی دیگر با SNRIها بهتر درمان می‌شوند.
نمونه‌هایی از SNRIها عبارت‌اند از: دولوکستین (Cymbalta و Yentreve) و ونلافاکسین(Efexor).
نورآدرنالین و برخی از انواع داروی ضد افسردگی اختصاصی برای سروتونرژیک (NASSA)
NASSA احتمالا برای آن دسته از افرادی که نمی‌توانند داروی SSRI را مصرف کنند، مؤثر واقع شود. عوارض جانبی NASSAها مشابه عوارض جانبی SSRIها است، اما تصور می‌شود که مشکلات جنسی کمتری ایجاد می‌کنند. بااین‌حال، ممکن است در ابتدا باعث خواب‌آلودگی بیشتری نیز شوند. اصلی‌ترین ناسا که تجویز می‌شود، میرتازاپین (زیسپین) است.
این سه مورد معرفی شده برترین موارد برای درمان این بیماری محسوب می‌شوند، اما برخی دیگر از انواع دارو برای بیماری مزبور نیز به این شرح است:
دارو‌های ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCAs)
TCAها نوع قدیمی‌تری از دارو‌های ضد افسردگی هستند. آن‌ها دیگر معمولا به‌عنوان اولین درمان برای این عارضه توصیه نمی‌شوند، زیرا در صورت مصرف بیش از حد می‌توانند خطرناک باشند. از سوی دیگر عوارض جانبی این مورد نسبت به انواع دیگر ناخوشایندتر خواهد بود، به‌خصوص نسبت به دارو‌هایی مانند SSRI و SNRI.
گاهی اوقات استثنائا برای افراد مبتلا به افسردگی شدید که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، امکان دارد این نمونه تجویز شود. TCAها همچنین ممکن است برای سایر شرایط سلامت روان مانند OCD و اختلال دوقطبی توصیه شوند.
نمونه‌هایی از TCAها عبارت‌اند از: آمی‌تریپتیلین، کلومیپرامین، دوسولپین، ایمی پرامین، لوفپرامین و نورتریپتیلین.
برخی از انواع TCAها مانند آمی‌تریپتیلین نیز می‌توانند برای درمان درد مزمن عصبی استفاده شوند.
آنتاگونیست سروتونین (SARIs)
SARIها معمولا اولین انتخاب برای درمان بیماری نیستند، اما درصورتی‌که سایر موارد مؤثر نبوده یا عوارض جانبی ایجاد کرده باشند، ممکن است تجویز شوند. SARI اصلی تجویز شده ترازودون (مولیپاکسین) است.
مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs)
MAOI یک مورد قدیمی در جمع دارو‌های مربوط به این بیماری به‌حساب می‌آید که استفاده از آن در دوران کنونی بسیار نادر است. آن‌ها می‌توانند عوارض جانبی بالقوه جدی ایجاد کنند؛ بنابراین فقط باید توسط پزشک متخصص تجویز شوند و نمی‌توان آن‌ها را به‌عنوان قرص افسردگی بدون نسخه استفاده کرد. نمونه‌هایی از MAOIها عبارت‌اند از: ترانیل سیپرومین، فنلزین و ایزوکاربوکسازید.
دپاپکس
این مورد که به‌عنوان یک قرص روکش‌دار استفاده می‌شود، نوعی از داروی عارضه مزبور است که باعث مهار بازجذب سروتونین می‌شود و به‌نوعی یک داروی ضد خشونت به‌حساب می‌آید. به بیان دیگر این نمونه حمله عصبی و دیگر اختلالات مربوط به خشونت را برطرف می‌کند.
عوارض احتمالی این مدل دارو‌ها را بشناسید
انواع دارو ضد افسردگی مختلف می‌توانند طیف وسیعی از عوارض جانبی مختلف را داشته باشند. شما همواره باید برگه‌های مربوط به اطلاعاتی را که همراه بسته دارو به شما داده می‌شود، مورد بررسی دقیق قرار دهید تا در صورت وجود عوارض جانبی احتمالی برای آن‌ها، از این موارد به طور کامل آگاهی پیدا کنید.
به طور معمول مهم‌ترین و متداول‌ترین عوارض جانبی متأثر از مصرف قرص‌های این عارضه، خفیف و بسیار کم است. عوارض جانبی باید طی چند روز یا چند هفته پس از درمان بهبود یابد، زیرا بدن به این موارد عادت می‌کند.
دارو ضد افسردگی اعتیادآور هستند
نحوه عملکرد موارد درمانی بیماری و اینکه آن‌ها چگونه کار می‌کنند، به طور دقیق مشخص نیست. تصور می‌شود که آن‌ها با افزایش سطح مواد شیمیایی در مغز به نام انتقال‌دهنده‌های عصبی کار می‌کنند. برخی از انتقال‌دهنده‌های عصبی موجود در بدن هستند که با خلق‌وخو و احساسات انسان ارتباط نزدیکی دارند، مانند سروتونین و نورآدرنالین.
انتقال‌دهنده‌های عصبی همچنین ممکن است بر سیگنال‌های درد ارسال شده توسط اعصاب تأثیر بگذارند. به همین دلیل برخی از موارد تجویز شده توسط دکتر این توانایی را دارند که باعث تسکین درد‌های طولانی‌مدت در فرد شوند.
اگرچه دارو‌های ضد افسردگی می‌توانند علائم را درمان کنند، اما همیشه علل و ریشه آن را برطرف نمی‌کنند. به همین دلیل آن‌ها معمولا در ترکیب با درمان‌های دیگر برای موارد شدیدتر بیماری یا سایر شرایط سلامت روان استفاده می‌شوند.
انواع دارو ضد افسردگی را باید چگونه مصرف کرد؟
معمولا پزشکان دارو‌های بیماری را به‌صورت قرص تجویز می‌کنند تا بیمار مصرف کند. هنگامی که آن‌ها تجویز می‌شوند، شما باید مصرف آن را با کمترین دوز ممکن که برای بهبود علائم لازم است، شروع کنید.
این موارد معمولا باید به مدت یک یا 2 هفته (بدون ازدست‌دادن یک دوز) مصرف شوند. این موضوع اهمیت زیادی دارد که در زمان ایجاد برخی از عوارض جانبی خفیف و زودهنگام، نسبت به قطع مصرف آن‌ها اقدام نکنید. به این دلیل که عوارض مربوطه به طور معمول سریعا از بین خواهند رفت.
اگر به مدت 4 هفته براساس نوشته www.drdr.ir انواع دارو ضد افسردگی را مصرف می‌کنید، با پزشک عمومی یا متخصص سلامت روان خود صحبت کنید. آن‌ها ممکن است افزایش دوز یا آزمایش مورد دیگری را توصیه کنند.
یک دوره درمان معمولا حداقل 6 ماه پس از شروع احساس بهتر طول می‌کشد. ممکن است به برخی از افراد مبتلا به افسردگی مکرر توصیه شود که آن‌ها را به طور نامحدود مصرف کنند.
روش‌های جایگزین برای انواع دارو افسردگی
سایر موارد درمانی، روش‌های گفتاری مانند درمان شناختی رفتاری (CBT) را شامل می‌شود. افراد مبتلا به نوع متوسط تا شدید بیماری معمولا با استفاده از ترکیبی از موارد تجویز شده توسط دکتر و CBT درمان می‌شوند. انواع دارو ضد افسردگی در زمان کوتاهی باعث کاهش علائم می‌شوند. درحالی‌که استفاده از CBT باعث می‌شود زمان بیشتری برای مقابله با علل این عارضه و راه‌های غلبه بر آن موردنیاز باشد. از سوی دیگر تحقیقات نشان داده است که ورزش منظم برای افرادی که نوع خفیف این عارضه را دارند، مفید خواهد بود.
تحقیقات نشان می‌دهد که انواع دارو ضد افسردگی می‌توانند برای افراد مبتلا به موارد متوسط یا شدید مفید باشند. این موارد معمولا برای موارد خفیف توصیه نمی‌شوند، مگر اینکه سایر درمان‌ها کمکی نکرده باشند.
قبل از قطع مصرف با پزشک خود صحبت کنید. مهم است که مصرف قرص را به طور ناگهانی قطع نکنید. هنگامی که آماده شدید که مصرف دارو را قطع کنید، احتمالا پزشک توصیه کند که دوز خود را به‌تدریج در طی چند هفته کاهش دهید. این روند برای کمک به جلوگیری از هرگونه عوارض احتمالی خواهد بود که ممکن است در واکنش به قطع مصرف دارو مشاهده کنید.
نظر بدهید